Güzel başlamıştı herşey… Güzel başlamıştı gece… Herkes gitmiş biz kalmıştık… Senin yanına gelmemi uzatmak için çeşitli bahaneler kuruyordum… Kaçacak yer arıyordum… Sen beni bekliyordun… Ben oturdum o sarı koltuğa, Karşıma geçmeni bekliyordum… Sen yanıma geldin… Aklımda kuracağım kelime gruplarını sıralıyordum… Acımı ve pişmanlıklarımı ifade edecek cümleler düşünüyordum… Her şey belliydi… İşte beklediğim fırsat buydu! Bir futbol maçındaydım ve karşı takımın savunmasını çoktan aşmış topa vurmaya hazırlanıyordum, ama birden baktım ki kaleci yok… Öyle cümleler geliyordu ki, hakem bile taraf tutuyordu sanki… Beklediğim cümleler bunlar değildi… Bu kadar olumlu şeyler beklemiyordum… Haksız çıkartıyordun beni bana… Söylenecek o kadar çok şey vardı ki… En gereksizlerini bulmak için özen gösteriyorduk sanki… Sürekli aynı soruları soruyorduk… Sırayla… Ama ben bir eli pas geçip bir sonra ki tura çıkmak istiyordum… Zaman kısıtlıydı… O kadar çok şey vardı ki anlatacağım… Sanki 1,5 seneyi bir saate sığdırmaya çabalıyordun… Bense uysal bir çocuk gibi diplomatik cevaplar veriyordum… Yalanları peş peşe sıralıyordum… İyi değildim… Hayattan da bezmiştim… Okuldan nefret ediyordum, Ve ailemle yine aramız soğuktu… Seni sevmekten mutlu oluyorum derken bile içim açıyordu… Bunları söylemekten öylesine bıkmıştım ki, Hep olumlu cevaplar veriyordum… Hep yoğunluğundan bahsediyordun… Bense sırf birşeyler söylemek için konuşuyordum sanki… Bana öyle yakındın ki üflesem soğuyacaktın, Dokunsam yıldızlar elime gelecekti… Her zaman yanındayım derken ben içimden bu yapmacıklığa küfrediyordum… Bu film eskiyeli çok olmuştu… Ezberlemiştim her bir repliğini… Ama yinede zevkliydi seyretmek bu filmi… Zaman bitecek ve sen gidecektin… Sadece ne zaman olacağını bekliyordum… İçim öylesine yanıyordu ki sürekli su içerek seyreltmeye çalışıyordum içimdeki yalnızlıklarımı… Sigaraya gidiyordu elim sürekli ama sen varken o olmayacaktı… Çünkü sen yokken hep o vardı… Hep derdimi onunla paylaşmıştım… Vefalıydı sanki… Tamam zararlıydı belki ama acıtmıyordu… En azından şimdilik… Zaman geçiyordu ve yerini tatlı bir hoşçakala bırakmayı bekliyordu… Sende buna hazırlık yapıyordun sürekli… Bir oturuyordun bir kalkıyordun… Bir soyunup bir giyiniyordun… Gözün kapıda aklın başka yerdeydi… Bense gideceğin anı bekliyordum… Sessiz sakın gibi görünüyordum… Organlarım birbirine vuruyordu… Ben yine salağı oynuyordum… Sonra o geldi… Bitti herşey… Boğazımda kaldı o tatlı temennilerim, anlamsız ama içten dileklerim, “seni gördüğüme sevindim.” diyebilmek için biriktirdiğim bütün enerjim… Sen gittin… O gitti… Ben kaldım… Sanki bu sahneyi daha öncede yaşamıştım… Tatlı başlayan ve öyle bitmesi temenni edilen bir geceydi…. Ama güzeldi… Gerçekten güzeldi… Teşekkür ederim… Ama o diyemediklerimi keşke diyebilseydim… Sanırım hiçbir zamanda diyemeyeceğim… Ama seni gördüğüme sevindim… Hem de çok… Allah’a emanet ol…